Şiirlerle Romanlarla Yaşayan Üç Fidan

6 MAYIS 1972  Türkiye’yi o günlerde derinden sarsan olay fidan gibi üç gencin asılmasıydı. Hafızalardan silinmeyen bu üç genç Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan, Yusuf Aslan yıllar geçse de karanlık bir devrin sembolü olarak şiirlerde romanlarda yaşadılar yaşayacaklar.İşte o günleri yüreğinde acıyla yaşayan genç şair Süheyla Taşçıer’in 1972 yılında hissettiklerini günümüze ulaştıran şiiriyle yine bir neslin hislerine tercüman oluyor….

ÇOCUKLAR KÜS OYNARMIŞ

annem

ölgün sesiyle

haydi çocuklar hazırlanın dikmene gidiyoruz dedi

minderleri havalara fırlatmadık

divanların üzerinde

yaşasın ağaçlara tırmanacağız çığlıkları atmadık

küs baktı sevincimiz

annemin

naftalin kokan sandık odasında

saklamak için yolunu gözlediği

üç fidan asılmış

evde herkes ağlıyor

beş kardeş sessiz alanlara çekildik

boğuluyorduk

acele hazırlandık dışarı çıktık

pus taşıyordu bulutlar

mayıs gibi bakmıyordu gökyüzü

mahalle

ve

sokaklar hiç uyumamıştı

gözler kan çanağı

bakkal amcaya koştum

ekmek gelmemiş

ekmek almaya gelmedim ismet amca

ağlamıyorsan

şeker almayacak çocuklar senden demeye geldim

manav amca ağlıyor

kasap cemil ağlıyor

kapıda asılı süslü sinekliği ile oynamadım

kardeşlerimle taş binanın kapısında bekleyen

annemin sesine döndüm

süheyla gel evladım

annem elimi sıkıca tuttu

caddeye indik

durakta insanlar ağlıyor

otobüs yanaştı

kimse önce ben bineceğim diye çırpınmadı

şoför amca ağlıyor

altındağ

altındağ ağlıyor

arkama baktım

dışkapı ağlıyor

ulus ağlıyor

dikmen ağlıyor

teyzem çoşkun karşılamadı

biz çocuklar yokuşlara tırmanmadık

kim düşmeden inecek yarışı yapmadık

ağaçların tepesine çıkmadık

sevmedik çiçekleri

ip

ip

ip atlamadık

söz verdik altı mayısta ip atlamayacaktık

devrimci ağabeyler asılılnca

çocuklar oyuna küsermiş

gözlerimiz gözlerimize küs dokundu

biz küs oynadık

Süheyla Taşçıer

1972 / Ankara